ေကရင္လို႔ေခၚတဲ့ လယ္သမေလးတစ္ေယာက္ကို သူ႔အေမဆံုးျပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာ ခ်မ္းသာျပီးအသက္ရလာ
ျပီျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေမြးစားလိုက္တယ္။ ေကရင္ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ရလာတယ္။
သူမဟာသူ႔ေမြးစားအေမကိုဖိနပ္အနီတစ္ရံဝယ္ေပးဖို႔အမ်ိဳးမ်ိဳးပူဆာတယ္။ ဝယ္ေပးျပီးတဲ့ေနာက္မွာခဏခဏ
ဝတ္တယ္။ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းသြားတဲ့အခါမွာလည္း ဘုရားဝတ္ျပဳတာကို အာရံုမစိုက္ဘူး။ ေမြးစားအေမ ေနမ
ေကာင္းစျပဳလာတယ္။ဒါေပမဲ့ ေကရင္ဟာ သူ႔ေမြးစားအေမအေပၚကူညီျပဳစုမေပးဘူး။သူ႔ဖိနပ္အနီေရာင္တစ္
ရံနဲ႔ပဲ ပါတီပြဲေတြတက္ဖို႔သာအားသန္ေနတယ္။ တစ္ခါမွာေတာ့ သူမစျပီးကလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ရပ္လို႔မရဘူး။
ဖိနပ္ေတြဟာကလည္း လက္လြတ္စပယ္ျဖစ္ကုန္တယ္။ သူမဖိနပ္ေတြကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဖိနပ္ေတြဟာ
သူမေျခေထာက္ေတြကိုသြားထိုးမိတယ္။ ဖိနပ္ေတြကေတာ့ဆက္ကျမဲကေနတယ္။ လယ္ကြင္းေတြ၊ ျမက္ခင္း
ေတြ၊ မိုးေတြ၊ ေနေရာင္ျခည္ေတြကို ျဖတ္ျပီးကေနေတာ့တာေပါ့။ေမြးစားအေမရဲ႕အသုဘအခမ္းအနားေတာင္
သူမ မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ နတ္သမီးတစ္ပါး သူမဆီေရာက္လာတယ္။ ေမြးစားအေမ ေသျပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ေတာင္ ကေနရသလားဆိုျပီး ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းတယ္။ ျပီးေတာ့ သတိလည္းေပးတယ္။ ေကရင္ဟာ လက္မရြံ႕
သူတစ္ေယာက္ကိုရွာျပီး သူမရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကိုျဖတ္ခိုင္းတယ္။ သူကေျခေထာက္ေတြကိုျဖတ္၊ သစ္သား
ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ခ်ိဳင္းေထာက္ေတြကို သူမကိုေပးလိုက္တယ္။ ေကရင္ဟာ သူ႔အနီေရာင္ဖိနပ္ေတြအတြက္
ခံစားရတာ တန္ပါတယ္ဆိုျပီး ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းကိုသြားတယ္။ လူေတြသူ႔ကိုျမင္သြားရေအာင္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ျဖတ္
ထားတဲ့ ေျခေထာက္ေတြဟာ အနီေရာင္ဖိနပ္ေတြနဲ႔အတူ သူ႔ေရွ႕မွာ ကေနေလရဲ႕။ ေနာက္တနဂၤေႏြက်ျပန္
ေတာ့လည္း ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းထဲမွာ အနည္းဆံုးတစ္ျခားသူေတြလိုအေကာင္းပကတိျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ထင္ျပီး ၾကိဳး
စားသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အနီေရာင္ဖိနပ္ေတြဟာ လူသြားလမ္းေပၚမွာ ကျမဲကေနေလရဲ႕။ ေကရင္ဟာ လူသိ
မ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ဆီမွာ အမ်ိဳးသမီးဝန္ထမ္းအေနနဲ႔ အလုပ္တစ္ခုရလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တနဂၤေႏြ
ေန႔ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းကိုမသြားရဲေတာ့ပါဘူး။ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းမသြားေတာ့ဘဲနဲ႔ အိမ္မွာ
တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ျပီး ဘုရားမွာဆုေတာင္းေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းၾကီးဟာ သူမ
ဆီေရာက္လာတယ္။ သူမရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ ေနေရာင္ျခည္ေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ျပည္႔သိပ္ျပီး
ေပ်ာက္ကြဲပ်က္စီးသြားပါေတာ့တယ္။ သူမရဲ႕ဝိဥာဥ္ဟာ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔အတူ ေကာင္းကင္ဘံုကိုပ်ံတက္သြား
ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အနီေရာင္ဖိနပ္ေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမေမးၾကပါဘူး။
(မူရင္းေရးသားသူ- Hans Christian Andersen)
(ၾကယ္စင္က ဘာသာျပန္သည္)
3 comments:
နာ တစ္စ္ကြ။ ငွဲငွဲ။
အင္းေနာ္။ တကယ္လုိ႕ အနီေရာင္ဖိနပ္ေတြသာ
တကယ္ရွိရင္ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့။ စိတ္ကူးယဥ္သြားျပီ စင္ကေရ..။ =P
ဘာသာျပန္အေနနဲ႔ ေရးထားတာ ေကာင္းပါတယ္။ စကားေျပစီဆင္းမႈနဲ႔ ရသအေရာေလး နည္းနည္းစြက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဟန္ေလးနဲ႔ေရးရင္ ဇာတ္လဲ မေပ်ာက္၊ ဖတ္လို႔လဲ ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။
ခင္မင္လ်က္..
မိုးေမာင္
ဘာသာၿပန္လက္ရာေလး ခံစားသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
Post a Comment